ویروس نوظهور کرونا در همین مدت کم جای خود را در میان انسان‌ها باز کرده و شیوه زندگی‌ها را تغییر داده. این بیماری با دو روی  متفاوت ناخوشی از دست دادن عزیزان، وارد کردن آسیب‌های جدی جسمانی و روان شناختی، تحت تأثیر قرار دادن شغل و درآمد و روی دیگر به خود آمدن انسان‌ها،  آگاهی یافتن از ضعف بشر در مقابل یک بیماری، بالا بردن احتیاط در این امر، در کنار هم بودن، رسیدگی بیش از پیش به نظم، نظافت و رعایت نکات بهداشتی، شناخت اطرافیان و ...  ابعاد مختلفی از زندگی را در بر گرفته است.  

موضوعی که در موج دوم شیوع این بیماری به چشم می‌خورد، افت خلق، کلافگی و برهم ریختگی و در واقع خستگی ذهنی میان جامعه است که موجب شده موارد بهداشتی و پیشگیری از سوی افراد جامعه، همچون گذشته جدی گرفته نشود و با اهمیت کم یا بدون اهمیت تلقی شود.

در این میان شاید اولین نکته‌ای که به ذهن خطور کند، بی‌تفاوتی افراد جامعه نسبت به هم نوعان و حتی اطرافیان خود باشد. بدون تردید می‌توان گفت شاهد این هستیم که علاقه اجتماعی همچون گذشته نبوده و  تحت تأثیر عوامل گوناگون کاهش پیدا کرده است.

چگونه علاقه اجتماعی را به روزرسانی کنیم؟

علاقه اجتماعی، موضوعی است که می‌تواند به عنوان یکی از معیارهای سلامت روان یک جامعه در نظر گرفته شود پس هر چه میزان حمایـت اجتمـاعی بیشتر، سطح سلامتی بیشتر و به تبع آن علاقه اجتماعی افزایش پیدا می‌کند، در این جامعه می‌توان انتظار داشت افراد نسبت به هم همدلی، دلسوزی و حمایت بیشتری داشته باشند و بی‌تفاوت نباشند.

حمایت اجتماعی ابزاری برای مقابله با استرس است. حمایت اجتمـاعی میزان برخورداری از محبت، همراهی، مراقبت، احترام، توجه و کمک دریافت شده توسط فرد از سوی افراد یا گروه‌های دیگر نظیر اعضای خانواده، دوستان، و دیگران مهم تعریـف شده است. با این تعریف، حمایت اجتماعی یعنی ایجاد این احساس که شخص مـورد توجـه دیگران است و  دیگران برای او ارزش قائلند و اینکه او به یک شبکه اجتماعی متعلق است.

توجه به سلامت روان جامعه راهکار مقابله کرونا

یکی از راه‌های ارتقا آستانه تحمل ویروس کرونا و تبعات ناشی از آن در میان خانواده‌ها توجه به سلامت روان جامعه با  افزایش حمایت و علاقه اجتماعی افراداست و با این روش می‎توان بحران را بخوبی پشت سر گذاشت. در این برهه زمانی، وظیفه نهادهای دولتی و غیردولتی جهت حمایت مادی و معنوی افراد و اقشار آسیب‎پذیر اجتماع دوچندان بوده و نیاز به تصمیمات جدی در این زمینه است تا از پیامدهای جبران‎ناپذیر بعدی جلوگیری شود.

نقش سازمان‎هایی چون صداوسیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت بهداشت، وزارت ورزش و جوانان، سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور، سازمان بهزیستی، شهرداری‌ها و ... در جهت آموزش‌های حیطه سلامت جسم و روان برجسته است و این دستگاه‌ها می‌توانند با ایجاد و نهادینه کردن سبک جدید زندگی در زمان شیوع بیماری، موجبات حفظ و ارتقای سلامت را فراهم آورده و با این حمایت، ضمن گسترش علاقه اجتماعی افراد جامعه، ارتباط دوسویه‌ای جهت حمایت‌های همه جانبه از سوی افراد جامعه نسبت به هم در حیطه حمایت‌های اجتماعی، پیشگیری، سلامتی و ... به وجود آورند.

منبع