برای آنکه در اجتماع حضوری موفق داشته و بدرخشید بایستی نگاهی مثبت و محبتآمیز نسبت به اجتماع داشته باشیم.
محبت به دیگران و انجام کارهای خوب، میل به تنهایی و "ترس اجتماعی" را درمان میکند. براساس پژوهش محققان کانادایی، انجام اینگونه کارها احساس مثبت را تقویت کرده و بر قراری ارتباط را آسان میسازد. همچنین احساس مثبت، نگاهی که از حضور مثبت در فرد القا میکند بالطبع کمک میکند تا افرادی که از حضور در اجتماع گریزان هستند بتوانند راحتتر در اجتماع حضور پیدا کرده و به سادگی با اطرافیان ارتباط برقرار کنند.
محبت کردن به دیگران باعث میشود تا خلق افراد بالا رفته و باعث خوشحالی آنها گردد، که بالطبع آن اطرافیان حس خوشایند و بهتری را نسبت به فرد پیدا خواهند کرد. سایرین با دیدن محبت تلاش میکنند تا محبت متقابل را به فرد داشته باشند و از او قدردانی کنند. این را باید گفت که هر رفتار خوب یا بد به خود فرد بازتاب میشود، که بهتر است همیشه نسبت به اطرافیان مهربانی کرده تا بدین وسیله همیشه احساس شادمانی و رضایت داشته باشیم.
به لحاظ معنوی نیز به این دنیا آمدهایم تا دنیای بهتری را خلق کنیم خوبی و محبت کردن به اطرافیان جزء کمال انسانها بوده و روح را نجات میدهد. افرادی که رفتار ناشایست و بدی را از خود نشان میدهند، غافل هستند که روزی دنیا آن را به خودشان انتقال خواهد داد.
ممکن است برخی افراد از کودکی یک سرشت منزوی داشته و منزوی بوده باشند و یا حتی در خانوادههایی با ویژگی رشد کرده باشند که در درازمدت و در سنین بالاتر به اختلال اضطراب اجتماعی دچار خواهند شد. اینگونه افراد همیشه سعی دارند با فرار از اجتماع و دوری از مردم به خود آرامش بدهند.
لازم است که فرد به طور آهسته و تدریجی به سمت انجام کاری که از آن واهمه دارد، برود. شاید در ابتدای این راه فرد دچار استرس و اضطراب شدید بشود، اما به تدریج این اضطراب فروکش کرده و شاهد تغییرات آن خواهد بود.
دوری کردن از آنچه که فرد از آن میترسد عواقب دیگری نظیر پایین آوردن اعتمادبهنفس را نیز دارد. هرچه که فرد از اجتماع و مردم فرار کند باعث میشود که در نتیجه منزوی شدن، اعتمادبهنفس وی نیز پایین بیاید. عکس این موضوع نتیجه عکس نیز خواهد داشت به طوری که حضور همیشگی فرد در اجتماع و داشتن روابطی قوی با دنیای اطراف نشان از بالا بودن اعتمادبهنفس او میباشد.
دکتر ربابه غفار تبریزی_روانشناس بالینی
دیدگاه خود را بنویسید