امروز میخواهیم با شما درباره اقتصاد ژتونی (token economy) صحبت کنیم. اقتصاد ژتونی یک شیوهی قدرتمند در تحلیل رفتار کابردی محسوب میشود. اولین بار از این شیوه در دهه 1960 استفاده شد. این مداخلات درمانی بر روی بزرگسالان بسیار موقیت آمیز بودند. ار جمله بزرگسالان مبتلا بی بیماری روانی، بزهکاران نوجوانان و کودکان مبتلا به اوتیسم. این استراتژی درمانی میتواند در موارد احتمالی مختلف از جمله در تغییر رقتار و آموزش مهارتهای جدید مورد استفاده قرار میگیرد. اقتصاد ژتونی حتی در نظام آموزش رسمی شیوهای قدرتمند و همه پسند است.
توضیح عملکرد اقتصاد ژتونی
اجازه دهید توضیح دهم اقتصاد ژتونی در عمل چگونه کار میکند؟ ژتون بلافاصله بعد از یک پاسخ مناسب، به فرد مورد نظر داده میشود و سپس با یک فعالیت یا مورد برتر مبادله میشود که به آن تقویت کننده پشتیبان نیز گفته میشود. ژتون به عنوان یک نماد عمل میکند. ژتونها میتوانند شکلهای بیشماری داشته باشند. ستاره، امتیاز تیله، پول و از این قبیل.
کسانی که ژتونها را دریافت میکنند باید انگیزه دریافت آنها را داشته باشند تا سیستم درست کار کند. برای بدست آوردن این انگیزه، فرد باید ارتباط بین ژتون و تقویت کننده پشتیبان را درک کند یا حداقل تجربهای در مورد آن داشته باشد.
تقویت کننده پشتیبان ممکن است یک مورد خاص باشد یا ژتون ممکن است برای موارد مختلف مورد استفاده قرار گیرند. که این حالت ژتونها، تقویت کنندههای تعمیم یافته محسوب میشوند. مداخله درمانی میتواند به عنوان یک اقتصاد ژتونی واقعی با دانستن ارزش دیگر تقویت کنندههای پشتيبان اجرا شود كه در اين صورت يك فرد ميتواند ژتونهای بهتری دريافت كند.
از نظر تئوری، تقويت كنندههای پشتيبان برتر ارزش بيشتري دارند. اين روال میتواند به حداكثر رساندن اثربخشي كوشش و بهبود رفتار فرد كمك كند. بسيار مهم است كه ژتونهای موجود در اين سيستم از راههاي ديگری غير از مبادله ژتونی در دسترس نباشند. اگر فرد، ژتون را خارج از سيستم دريافت كند، انگيزه او را براي سختتكوشی به منظور كسب ژتون موجود در اين سيستم به شدت كاهش میدهد.
یکی از ویژگیهای اقتصاد ژتونی، استفاده از جریمه برای اصلاح رفتار مطلوب است. میتوانید به این جریمهها فکر کنید، مانند کوپنهای رانندگی، اگر فردی مرتکب تخلف شود، آن شخص بخشی یا تمام کوپنهای خود را از دست میدهد.