فراموش نکنيد استرس در اثر کار ايجاد نمی‌شود. داشتن احساس بد و ناخوشايند به کار موجب بروز استرس خواهد شد. به اين ترتيب، تغيير ساعات کار، مسئوليت‌ها، اولويت‌های محل کار بی‌نتيجه خواهند بود، مگر اين که شما علاوه بر اين‌ها، احساس خود نسبت به کار و محيط کار خود را تغيير دهيد. برنامه‌های مبارزه با استرس هم تنها در صورتی که بتوانند رسيدن به اين هدف را ممکن سازند، موفق خواهند بود. اگر دچار استرس هستيد، بايد خودتان کنترل اوضاع را به دست بگيريد و هر گونه تغييری که برای گذر از احساس نگرانی، بی‌کفايتی يا تزلزل موقعيت شغلی خود لازم می‌دانيد را اعمال نماييد و بر دستاوردهای کاری خود با افتخار نگريسته و احساس کنيد که ديگران نيز از شما قدردانی می‌کنند. رسيدن به اين مرحله نه تنها تنش‌های کاری را از ميان برخواهد داشت، بلکه شما را به فردی کارآمد، خلاق، موفق و شاد تبديل خواهد کرد.
چرا باید کارفرمایان نگران استرس‌های کاری باشند؟
استرس و فشار روحی واقعه‌ای کاملاً طبیعی است. اما، با افزایش نیازهای زندگی کاری و شخصی، استرس در محل کار مشکلی است که ممکن است نتایج جسمی، فکری و مالی هم برای کارفرما و هم برای کارمندان به دنبال داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که کار توام با استرس و محیط‌های کاری پر استرس موجب افزایش غیبت، دیرکرد و تمایل کارمندان به ترک شغلشان، خواهد شد، که همه‌ی این موارد تاثیر منفی بر موفقیت شرکت می‌گذارد. کارفرمایان، مدیران، ناظران، و صاحبان شرکت، دلایل زیادی برای توجه به میزان استرس کارمندانشان دارند.
نتایج مالی
کارمندانی که استرس و فشار زیادی را تحمل می‌کنند، از مرخصی‌های استعلاجی بیشتری استفاده می‌کنند و نسبت به کارمندان راضی و خشنود، احساس ناتوانی بیشتری می‌کنند. کارمندان ناخشنود و ناراضی معمولاً پس از اینکه مبلغ زیادی روی آموزش آنها سرمایه‌گذاری می‌شود، کار را ترک می‌کنند و این مبلغ باز باید روی یک کارمند جدید سرمایه‌گذاری شود. استرس کاری بازدهی و بهره‌وری کار را نیز کاهش می‌دهد. اشتباهات انجام گرفته توسط کارمندان پراسترس باعث تولید محصولات مشکل‌دار و ناقص می‌شود که یا به فروش نمی‌رسند، و یا بعد از فروش مورد اعتراض و دادخواهی خریداران قرار می‌گیرند.
نتایج احساسی
کارمندان پراسترس ممکن است دچار افسردگی یا عصبانیت شوند. با افزایش میزان استرس آنها، مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر در آنها افزایش می‌یابد که خود مشکلات بسیاری را به دنبال خواهد داشت.
نتایج امنیتی
افرادی که استرس بسیار زیادی را متحمل می‌شوند، توجه کمتری به انجام کار خود دارند و احتمال این وجود دارد که در اثر غفلت به تجهیزات کاری، خودشان یا دیگران آسیب برسانند. در موارد شدیدتر، استرس ممکن است منجر به خشونت یا آسیب رساندن، یا حتی اقدام به قتل کارفرما یا سایر همکاران فرد شود.
تاثیرات استرس کار بر سلامتی
طبیعت کار با سرعت گردباد در حال تغییر است. وقتی الزامات یک کار با توانایی‌ها، منابع، نیازهای کارمند جور نباشد، نتایج زیان‌آور جسمی و احساسی برای او به دنبال خواهد داشت. گزارش عنوان می‌کند که: اختلالات مزاج و خواب، اختلالات گوارشی، و سردرد، و اختلال در رابطه فرد با خانواده و دوستان نمونه‌هایی از مشکلاتی است خیلی سریع رشد کرده و به وفور دیده می‌شود. تشخیص این علائم اولیه استرس کاری بسیار آسان است. اما تاثیر استرس کاری بر بیماری‌های مزمن دشوارتر است، چون رشد بیماری‌های مزمن زمان بسیار طولانی‌تری می‌برد و ممکن است تحت تاثیر عواملی غیر از استرس هم قرار بگیرند.
NIOSH گزارش می‌دهد که شواهد نشان می‌دهد که استرس در محل کار نقش بسیار مهمی در انواع مختلفی از بیماری ها و مشکلات مربوط به سلامتی دارد، به ویژه:
بیماری‌های قلبی_عروقی، مشکلات عضلانی_اسکلت و اختلالات روحی و روانی
تاثیر اقتصادی این موارد نه تنها بر خود فرد وارد می‌آید، بلکه کار و شرکت محل کار او را نیز متاثر می‌کند. هزینه‌های مراقبت‌های سلامتی و بهداشتی برای افراد پراسترس تا %50 بیشتر گزارش شده است.
کارفرمایان و مدیران برای کاهش این استرس چه می توانند بکنند؟
برای کاهش میزان استرس در محیط کار، افراد باید تلاش کنند تا بین کار و خانواده، تعادل ایجاد کنند و جمعی از دوستان و همکاران پشتیبان و همدل، و دیدگاهی مثبت درمورد محل کار خود داشته باشند. اما این به تنهایی کافی نیست، محل کار هم باید سازمانی سالم و سلامت باشد. راه‌های مختلفی برای کاهش استرس در محل کار وجود دارد. بااینکه ممکن است کارفرمایان کنترلی روی این مسئله نداشته باشند که آیا شرکتشان ویژگی‌های لازم برای کاهش میزان استرس کارمندان را دارد یا خیر، اما چند تغییر می‌تواند کمک کننده باشد، همچنین افراد خود می‌توانند تصمیم بگیرند که محیطی برای کار آنها مناسب هست یا نه.
علت اهميت صحبت در مورد شيوع اختلالات روانی اجتماعي در محيط كار چيست؟
در يك مجموعه كاری اختلالات روانی به دو گروه عمده تقسيم می شوند:
ا. مشكلاتی كه در بين همه مردم وجود دارد.
2. مشكلاتی كه خاص محيط‌های صنعتی و كاری می‌باشد و مطالعات مختلف بيانگر اين است كه 30 % از جمعيت كشور دچار اين اختلالات می‌باشند.
اغلب كارکنان مشكلات روانی خود را از پزشك يا سرپرست خود مخفی می‌كنند. دليل اين مساله ترس از بدنامی است.
فشار روانی و كاميابی
ما برای انجام كار به نيكوترين شيوه‌ای، بايد تنش و فشار روحی ايجاد كنيم. به جريان يافتن آدرنالين درخونمان نياز داريم. ولی تنش زياده از حد، موضوع متفاوتی است. شايع‌ترين علامت‌های فشار بی‌نهايت شغل عبارتند از خستگی، بی‌خوابی، فشار خون، سردرد، زخم، ترش كردن، ناتوانی در تمركز يا آرميدن و بی‌اشتهايی.
چنانچه افسردگی بالينی موردتوجه قرار نگيرد، احتمالاً از تنش محل كار ناشی می‌گردد. چه بسا افسردگی به عنوان اعمال تكانشی (براساس انگيزش ناگهانی) يا بی نتيجه، زودرنجی (تندمزاجی) و خشم، دير رسيدن و تمايل به دوری جستن از همكاران نمايان گردد.
عامل تنش شغلی چيست؟
كار زياد و تعارض شخصيت (به ويژه با بالادستان) دو نمونه از رايج‌ترين علل تنش شغلی است. قبول مسئوليت سنگين، علت ديگری است. كسانی كه در مشاغل مديريت انجام وظيفه می‌كنند، غالباً از حجم زياد كار شكوه می‌كنند. اما امتيازی دارند كه شايد از وجودش بی‌خبر باشند و آن نرمش‌پذيری است. اين قدرت در آنهــا هست كــه ازطريق جستار (بحث و گفت‌وگو) و حتی رويارويی، تنش محل كار را بزدانيد.
اين حالت پيوسته برای ساير كاركنان مانند كارگرانی كه در خط توليد كار می‌كنند يا كسانـی كه به كارهای دفتری سرگرمند، رخ نمی‌دهد. پژوهش ثابت می‌كند پيشه‌هايی كه ملال‌آور و يكنواخت به نظر می‌رسند همان قدر بر انسان فشار وارد می‌سازند كه مشاغل اجرايی كارآمد.
پنج واكنش اساسی در برابر تنش های محل كار
1. شريك غم ديگران بودن بی‌آنكه گام‌های اساسی درجهت تغيير وضعيت برداشته شود؛
2. برای كاستن از سنگينی كار، طولانی‌تر و بيشتر كاركردن؛
3. روی آوردن به تلاش جالب واكنشی به منظور اينكه بتوانيم سرزندگی را بازگردانده و كار بيشتری را در مدت كوتاه‌تری انجام دهيم.
4. جسماً از شغل خويش كناره گرفتن يا آن را رها كردن و به دنبال كار ديگری گشتن يا زمان و توان صرف شده در مسير كار را كاهش دادن؛
5. تجزيه و تحليل وضع، بازبينی راهبردها و به جست‌وجــوی راهكـارهـايـی برای دگرگون‌سازی موارد پرداختن.
در نگاه اول، به نظر می‌آيد كه واكنش شماره 5 عملی‌ترين واكنش است به شرطی كه تشخيص دهيم موقعيت شغلی ما تا چه حد از اختيار ما خارج است. موارد وابسته به كنش‌ها و قواعد پديد آمده توسط ديگران چنان فزونی است كه حتی سازنده‌ترين كوشش‌ها نيز قادر به تضمين آن نيستند. آنچه كه می‌توان تضمين كـرد احساس نيكوی پذيرش مسئوليت شغلی‌مان است. از آنجايی كه شرايط فردی خيلی زياد فرق می‌كند، از اين رو راه‌حل صحيح برای هر كس متفاوت است.
به ياد بسپاريد كه امكان دارد راهكارهای مستقيمی برای مشكلات حاصل از تنش شغلی وجود نداشته باشد.
دیدگاه خود را بنویسید