برای بسیاری از ما، کاربخش مهمی است از زندگیمان را به خود اختصاص داده است. جايي كه بيشتر وقتمان را مي‌گذرانيم، درآمدمان را از آن طريق به دست‌مي‌آوريم و با افرادي به واسطه آن فضا آشنا ميشويم و دوستي مي‌گزينيم. بنابراين داشتن يك شغل رضايت بخش مي‌تواند براي سلامت روان و رفاه عمومي شما مفيد باشد يا بهداشت روان شما را تهديد كند.
همه ما چالش‌هایی را تجربه کردیم که در زندگی بر سر راه ما قرار می‌گیرند – گاهی اوقات این موضوع به کار مربوط می شود، مانند ضرب الاجل‌ها یا سفر‌های کاری و سایر موارد – که سلامتی ما، روابط ما، یا شرایط ما را متاثر خود می‌کند.
توجه به سلامت روان در محیط کار، امری ضروری است. برای همین همه‌ی سازمان‌ها باید به سلامت روانی اعضای خود توجه و برای آن برنامه‌ریزی کنند. چرا که تجریه نشان داده است، شرکت‌های بسیاری به دلیل غفلت از این سطح از رفاه اعضا و اهمیت ندادن به سلامت روان، با مشکلاتی اساسی مواجه شدند و به شکل محسوسی بهره‌وری را کاهش داده است. ارتقای سلامت روان در محیط کار به تعامل کارمندان مدیران نیاز دارد. مدیران باید نیازهای کارمندان و عوامل سلامت روان آنها را بررسی کنند و کارمندان هم پیشنهادهایی برای ارتقای سلامت روان ارائه دهند.
سلامت روان چیست؟
سلامت روان حالتی از رفاه است که در آن فرد می‌تواند با استرس‌های روزمره کنار بیاید، به نحوی سازنده کار کند، به پتانسیل کامل خود دست یابد و به جامعه خود کمک کند. سلامت روان، همراه با سلامت جسمی و رفاه اجتماعی، جزء ضروری سلامت کلی است. همچنین ذکر این نکته مهم است که سلامت روان بیش از عدم وجود بیماری روانی است.
شما می‌توانید بدون داشتن بیماری سلامت روانی ضعیفی داشته باشید و همچنین با یک بیماری روانی می توانید از سلامت روانی خوبی برخوردار شوید. ما معتقدیم سلامت روان و عملکرد انسان دو هدف مجزا نیستند، بلکه دو بخش از یک معادله هستند و همراه باهم انسان را شکوفا می‌کنند. در دنیای امروز، سلامت روان کارمندان باید اولویت اصلی مشاغلی باشد که به دنبال استخدام کارمندان با عملکرد بالا هستند.
به طور خلاصه، پنج نکته کلیدی در مورد سلامت روان عبارتند از:
- سلامت روان بیش از فقدان بیماری روانی است.
- بدون سلامت روان نمی توانید سلامت جسمانی داشته باشید.
- سلامت روان به مقابله با استرس کمک می کند.
- عملکرد انسان و سلامت روان دست به دست هم می دهند.
- سلامت محل کار باید در اولویت قرار گیرد.
اهمیت بحث سلامت روان در محیط کار
سلامت روانی مثبت بسیار مهم است زیرا به افراد اجازه می دهد با چالش‌ها، و شکست های زندگی خود، چه در محل کار و چه در خانه، کنار بیایند.
سلامت روانی مثبت در محل کار به گروه کمک می‌کند هنگام تغییر نقش‌ها و مسئولیت‌ها چابک‌تر عمل کنند. یادگیری چگونگی مواجهه با چالش‌های محسوس کاری و شغلی، به کارکنان در جهت شکوفا شدن کارکنان، استرس مدیریت و انعطاف کمک می‌کند. همچنین در نهایت، به هر فردی اجازه می دهد تا به بالاترین پتانسیل خود برسد.
ایجاد فضای امن برای کارکنان در همه سطوح برای برقراری ارتباط آشکار و بدون تبعیض بسیار مهم است. بدون این، شما در معرض خطر از دست دادن بازخورد ارزشمندی هستید که می تواند به شما در حفظ استعدادهای ارزشمند کمک کند.
سلامت روان در شناخت احساساتمان تاثیرگذار است و یاد می‌دهد که چگونه آنها را درست ابراز و مهار کنیم. همچنین می‌توانیم با دیگران تعامل داشته باشیم، با آنها همدلی کنیم و اصول مهارت‌های اجتماعی و شناختی را یاد بگیریم. کارمندانی که از نظر روانی سالم هستند:
- مسئولیت‌هایشان را می‌پذیرند؛
- با تغییرات کنار می‌آیند؛
- چالش‌های سخت کاری را پشت‌سر می‌گذارند؛
- در سازمان رشد می‌کنند؛
- انعطاف‌پذیر هستند؛
- استرسشان را مهار کنند.
عوامل تهدیدکننده مرتبط با کار برای سلامت روان چیست؟
سلامت روان کارکنان می‌تواند در محیط کار به دلایل زیر تحت تأثیر منفی قرار گیرد:
-
سیاست‌های نادرست در زمینه امنیت و سلامتی کارمندان
هدف سیاست‌های ایمنی و بهداشت محیط کار توجه به رفاه کارکنان، بازدیدکنندگان و مشتریان است و همچنین حفاظت از منافع کارفرمایان است.
به عنوان مثال، یک سیاست کلی ممکن است شامل خدمات مشاوره براي کارکنان در مورد مسائل بهداشتی روزمره باشد. آیا کارمندان با مواد خطرناک یا تجهیزاتی که نگهداری ضعیفی دارند کار می‌کنند؟ آیا محل کار بیش از حد شلوغ، کم نور یا تهویه یا غیربهداشتی است؟ آیا حوادث محل کار شایع است؟ آیا شکایات یا نگرانی های ایمنی کارکنان بی پاسخ مانده است؟
محیط‌های کاری با سیاست‌های بهداشتی و ایمنی ضعیف ممکن است سلامت روانی کارکنان را کاهش دهد، کارکنان را از دست بدهد، تحت تعقیب قرار گیرد و سودآوری را کاهش دهد.
-
شیوه های ارتباطی و مدیریتی ضعیف
ارتباطات و شیوه‌های مدیریتی صميمانه، نشانه‌ی یک رابطه خوب مدیر و کارمندی است. از سوی دیگر، ارتباطات و شیوه‌های ضعیف باعث ایجاد فشار در روابط، ایجاد سلامت روانی ضعیف و افزایش استرس در محل کار می‌شود.
-
عدم حمايت از كارمندان
در سازمان‌هایی که مدیران از کارمندان حمایت نمی‌کنند، سطح بهداشت روانی پایین می‌آید. مدیران در این محیط‌های کاری منابع کافی در اختیار کارمندانشان قرار نمی‌دهند و فقط از آنها انتظار دارند.
به عنوان مثال، مدیران به جای اینکه از کارکنان انتظار داشته باشند وظایفی را که در مورد آنها واضح نیستند، کشف کنند و فقط توضيحات كوتاهي درباره‌ي موقعيت شغلي بدهد، باید نحوه تکمیل آن وظایف را نشان دهند و برای سؤالات، در دسترس بمانند.
-
فشار كاري زياد
انتظارات کارکنان برای عملکرد مداوم در سطوح بالا ، فشار غیرمنطقی بر آنها وارد می کند که منجر به افزایش حجم کار و ساعات کاری، استرس مضاعف و خستگی رواني می‌شود.
- عدم امنيت شغلي
از دست دادن شغل به دلیل همه‌گیری کووید-19 در سال 2020 به یک عامل استرس‌زا برای کارمندان تبدیل شد. ترس از ناتوانی در پرداخت صورت‌حساب یا مراقبت از خانواده‌ها، سلامت روانی افراد را تهدید می‌کند.
مهم‌ترین تأثیرات منفی محیط روانی ناسالم عبارت‌اند از:
- بی‌انگیزگی در انجام کارها؛
- نداشتن تمرکز روی وظایف؛
- کاهش بهره‌وری و تضعیف عملکرد؛
- احساس کمبود و پوچی در زندگی؛
- کاهش توان جسمانی و تضعیف سیستم ایمنی؛
- ناتوانی در برقراری ارتباطات مؤثر و واکنش‌های نادرست به رفتارهای اطرافیان؛
- ناتوانی در تصمیم‌گیری صحیح.
راه‌های ارتقای سلامت روان در محیط کار چيست؟
وقتی صحبت از ارتقای رفاه در محل کار می‌شود، ایجاد گزینه‌های پیشگیرانه‌ای که به افراد کمک می کند سلامت روان خود را بهبود بخشند و روزانه حفظ کنند، کلید شکوفایی توانايي‌هاي کارکنان است. در اینجا چند گزینه پیشگیرانه برای ارتقای رفاه روانی در محل کار، هم به عنوان کارفرما و هم به عنوان یک کارمند وجود دارد:
برای ارتقای رفاه روانی در محل کار، کارکنان باید کارفرمایان را تشویق کنند که آموزش مدیریت استرس و برنامه های بهداشت روانی را که نیازها و علایق آنها را برآورده می‌کند، ارائه دهند.
کارکنان همچنین باید سیاست‌های مربوط به نحوه مرخصی گرفتن از سلامت روان را در صورت لزوم درک کنند.
علاوه بر این، در اینجا شش استراتژی وجود دارد که کارکنان می‌توانند برای ارتقای سلامت روانی در محل کار استفاده کنند:
- در برنامه‌ها و فعالیت‌های تحت حمایت کارفرما شرکت کنید. کارکنان باید از برنامه‌های کارفرما برای یادگیری مهارت‌ها و به دست آوردن حمایت مورد نیاز خود استفاده کنند.
- با ساير كارمندان تعامل برقرار كنند و تجربيات و چالش‌هاي شغلي خود را به اشتراك بگذارند. برای کمک به سلامت روان، کارکنان می‌توانند در صورت لزوم، تجربیات بیشتری از خود را با سایر همکاران به اشتراک بگذارند.
- مهارت‌های مقابله‌ای را در طول روز کاری تمرین کنید. برای مقابله با استرس‌های کاری روزانه، کارمندان می‌توانند مهارت‌هایی را تمرین کنند که ذهنیت‌ها، روابط و خودانگاره سالم‌تری را ارتقا می‌دهد.
ابزارهای مقابله ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نفس عمیق
- ارتباط سالم
- اولویت بندی و تمرکز روی یک کار در یک زمان برای جلوگیری از غرق شدن
- استفاده از خودگویی مثبت
- در زمان استراحت ناهار خودمراقبتی را تمرین کنید. استراحت های روزانه ناهار چیزی فراتر از فرصت هایی برای صرف غذا است – همچنین زمان مناسبی برای تمرین مراقبت از خود است.
تمرین مراقبت از خود در زمان استراحت ناهار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گوش دادن به پادکست های الهام بخش
- مدیتیشن
- نفس عمیق
- رفتن به طبیعت گردی کوتاه
- با استفاده از تکنیک آزادی عاطفی (EFT) / ضربه زدن
- به مراقبت از سلامت جسمانی توجه كنيد. کارمندان می توانند با مراقبت از سلامت جسمانی خود را برای موفقیت در سلامت روان آماده کنند. این شامل خوردن وعده های غذایی سالم، ورزش منظم و خواب کافی است.
- روابط خود را پرورش دهید. پرورش ارتباطات اجتماعی در محل کار کلیدی برای جلوگیری از انزوای اجتماعی و تنهایی در محل کار است.
براي ارتقا سلامت روان كاركنان، كارفرما چه کارهایی مي‌تواند انجام دهد؟
- اگر كار‌هاي مجموعه با اختلال مواجه نمي‌شود، به کارکنان اجازه دهید تا در مواقع لزوم برای انجام اضافه کاری نه بگویند. در اين صورت مي‌توانيد افراد ديگر را جايگزين كنيد يا برای اضافه کاری به صورت داوطلبانه افراد را در شغل‌های موردنیاز بگذارید؛
- فضايي براي استراحت و آرامش در ساعات كاري براي كارمندان فراهم كنيد.
- خدمات كوچينگ بهداشت و روان به كارمندان خود ارائه دهيد.
- سعی کنید ماموریت‌های خارج از ساعت کار را به حداقل برسانید ( به خصوص در مواردی که ماموریت‌ها بدون برنامه‌ریزی هستند.)
- براي كارمندان، بيمه سلامت روان و تامين كمك هزينه براي مشاوره و داروهاي روان‌درماني ارائه دهيد.
- هیچ گاه کارمندان خود را بر سر دوراهی کار یا زندگی قرار ندهید! برای پیشرفت شغلی، نباید کارمندان مجبور باشند تا به خانواده خود فشار وارد کنند. همچنین برای تحصیل یا پیشرفت در سایر جنبه‌های زندگی، آنها را تحت فشار قرار ندهید.
