پس از پخش شیوع کروناویروس، پرستاران و پزشکان در خط مقدم جنگ ایستادند و شبانهروز برای کاهش شیوع این ویروس آمادهباش بودند، با این وجود این ویروس به حدی در جهان گسترش یافت که پس از مدتی وضعیت پاندمی اعلام شد و همین ترس و اضطراب را نه تنها میان کادر درمانی بلکه در دل مردم بیشتر کرد، تا جایی که اضطراب، افسردگی، وسواس و استرس میان مردم و پریشانی روانی و ترس آسیبزا میان کادر درمانی به عنوان شایعترین اختلالات روانی عنوان شد.
مسائل روانی پزشکان و پرستاران در دوران شیوع کرونا
کادر درمانی از جمله پزشکان و پرستاران در این شرایط با چه مشکلات روانی دستو پنجه نرم میکنند؟ مطالعاتی که در رابطه با اختلالات شایع در میان پرستاران و کادر درمانی انجام شده نشانگر آن است که پرسنل و کادر خدمات درمانی مشکلات گسترده مرتبط با سلامت روان مانند پریشانی روانی و ترس آسیبزای عمیق ناشی از ابتلا به ویروس کرونا را تجربه کردهاند.
پرستاران در معرض بیشترین تهدیدهای روانی
پرستاران، به عنوان سربازان خط مقدم مراقبتهای روزانه از بیماران، در معرض بیشترین تهدیدهای روانی هستند که این امر میتواند تعادل عاطفی آنها را تضعیف کرده و بر سلامتی جسمی و روحی آنها تأثیر بگذارد.
سلامت روان پرستاران و کادر درمانی در هنگام گسترش بیماریهای همهگیر ویروسی به شدت دچار چالش میشود. تجربه انسان در مقابله با ظهور ناگهانی سندرم حاد تنفسی (سارس) باعث شد که اضطراب بلافاصله در بین کادر پزشکی ظاهر شود و پریشانی روانشناختی به تدریج هویدا و بسیاری از آسیبهای روانشناختی درازمدت مانند اختلالات روانی منجر به اثرات عمیق شد؛ بار کاری زیاد، فشار تقاضاهای شغلی و متاثر شدن ابعاد مختلف زندگی این گروه و تغییرات زمانی در شیفتهای کاری به گسترش آسیبهای روانی و جسمی سرعت بخشیده است.
دیگر پژوهشها نیز نشان داده که تجربههای منفی روانشناختی ناشی از کرونا در پرستاران شامل هیجانهای منفی مانند خستگی، ناراحتی، درماندگی ناشی از کار با شدت زیاد، اضطراب و نگرانی درباره اعضای خانواده بسیار آشکار و بارز هستند.
در این گونه بحرانها، اضطراب، به عنوان آسیبی فراتر از پیامدهای مستقیم جسمی بیماری مورد تاکید قرار گرفته است. البته در کشاکش تلاطم تهدیدهای این بیماری، برخی ویژگیها مثبت هویدا شدهاند که از جمله آنها میتوان به کاربرد سبکهای مقابلهای مانند سازگاری، اعمال نوعدوستانه، رشد حمایت گروهی، رشد تحت فشار مانند افزایش محبت و قدردانی، گسترش مسئولیتپذیری حرفهای و خوداندیشی و وقوع احساسات مثبت همزمان اشاره کرد.
فریبرز درتاج_معاون پژوهشی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور